Leesautobiografie 

Toen ik heel klein was, en zelf nog niet kon lezen, lazen mijn ouders mij veel boeken voor. Een boek dat veel voor mij betekende, en nu nog steeds veel betekent, heet 'Het grote Geluksboek'. Dit boek heb ik gekregen als cadeau voor mijn geboorte en is dus erg speciaal voor mij. Dit komt, omdat het boek zelf ook over mijn geboorte gaat. In het boek speel ik, samen met mijn ouders en grootouders, de hoofdrol en komen wij erin voor als kabouters. Toen ik vijf jaar oud was en al een beetje kon lezen, kreeg ik van mijn ouders het boekje ‘Liselotje krijgt een zusje’. Ik kreeg dit boek van mijn ouders, omdat ik zelf ook een zusje kreeg. Ik vond het een heel grappig verhaal en wilde het boek de hele tijd opnieuw lezen. Toen eenmaal mijn zusje geboren was, heb ik het boek heel vaak aan haar voorgelezen. Een paar jaar later kreeg ik van mijn oma het boek ‘De verhalen van Pinkeltje’. Op het eerste gezicht vond ik het boek wel heel dik, maar ondanks dat ben ik het toch gaan lezen. Na een tijdje gelezen te hebben, vond ik het boek toch niet zo leuk en zette ik hem terug in mijn boekenkast. Een paar maanden later pakte ik het boek weer uit de kast en begon hem weer te lezen, maar zette ik het boek vervolgens weer terug in de kast. Ik heb op de dag van vandaag het boek nog steeds niet uitgelezen. Een boek dat ik wel uitgelezen heb, heet ‘De Kronieken van Narnia: de reis van het drakenschip’. Al op jonge leeftijd vond ik de films van de Narnia-reeks helemaal geweldig en heb ik zelfs de derde film van de reeks in de bioscoop gezien. Toen ik het boek in de vitrine zag, moest ik het gewoon hebben. Uiteindelijk heb ik het boek gekregen en ben ik gelijk begonnen met lezen.

Muziek speelt een hele belangrijke rol in mijn leven. Al van jongs af aan luister ik veel muziek. Muziek is niet alleen een inspiratiebron voor mij, maar het herinnerd mij ook aan bepaalde momenten. Zo herinneren sommige liedjes mij aan bepaalde dingen van vroeger. Rond een jaar of vier luisterde ik voornamelijk naar de muziek van K3. Ik vond K3 helemaal fantastisch in die tijd en ik kon dan ook alle liedjes meezingen. Mijn lievelingsliedje van K3 was ‘Oya lele’ en ik kon zelfs het dansje helemaal uit mijn hoofd. Als ik niet de muziek van K3 ophad staan, dan keek ik wel naar hun show ‘Tien jaar K3’. Ook rond die leeftijd luisterde ik naar de muziek van de meidengroep ‘Djumbo’, ook wel bekend als Frisz. Een paar jaar later vond ik het leuk om naar Nederlandstalige muziek te luisteren en dan voornamelijk de muziek van onder andere Jan Smit, Nick & Simon en Marco Borsato. Rond een jaar of tien ben ik eigenlijk meer naar commerciële muziek gaan luisteren en dan het liefst commerciële liedjes die gezongen werden in het Engels. Tegenwoordig luister ik nog steeds veel commerciële muziek en ook veel rap.

Op de basisschool lazen sommige leraren ons verhalen voor. Mijn kleuterjuffrouw las ons bijvoorbeeld sprookjesverhalen voor en dan voornamelijk ‘de sprookjes van Grimm’. Zij vond de sprookjes van Grimm namelijk het leukst om aan ons voor te lezen. Ik vond het altijd enig om naar sprookjesverhalen te luisteren, want toen dacht ik nog dat sprookjes echt waren, maar uiteindelijk bleek dat dus niet zo. Mijn leraar van groep zes vertelde ons ook altijd verhalen. Zijn verhalen gingen meestal over de geschiedenis van vroeger. Destijds vond ik het interessant om verhalen over het verleden te horen, maar naarmate ik ouder werd, vond ik geschiedenisverhalen minder leuk worden en het vak geschiedenis zelf ook

Op de basisschool heb ik aardig wat boeken gelezen. Zo kreeg ik in groep drie en vier altijd Borre boeken mee naar huis. Ik kreeg onder andere de boeken ‘Borre is te laat’ en ‘Borre gaat vliegeren’ mee. Maar het boek dat ik het vaakst gelezen heb van Borre, is ‘Borre en de ijscoman’. Ik vond de boeken van Borre altijd leuk om te lezen, omdat er gekleurde woorden in de tekst stonden en je deze woorden weer terug kon vinden in het plaatje die meestal op de volgende bladzijde stond. In groep zes heb ik vrij weinig boeken gelezen, maar wel veel stripboeken. Dit komt omdat mijn leraar van groep zes een boekenkast in zijn lokaal had staan, waarvan één plank volstond met Suske en Wiske stripboeken. Wij als leerlingen mochten altijd gebruik maken van zijn boekenkast en ik nam dan ook negen van de tien keer een stripboek in plaats van een leesboek. Dit deed ik, omdat ik stripboeken nou eenmaal interessanter en leuker vond dan een leesboek. De verhalen van Suske en Wiske vond ik altijd heel vermakelijk, omdat de meeste verhalen avontuurlijk waren en ik altijd moest lachen om de droge humor van Jerom. In groep zeven heb ik veel boeken gelezen uit de serie ‘Een Dagboek van een muts’. In die tijd waren die boeken helemaal in en ieder meisje wilde die boeken maar al te graag lezen. Deze boeken paste wel bij mij, omdat de hoofdpersoon altijd wel iets meemaakte dat best wel realistisch overkwam bij mij. Als je het boek ziet dan ziet het er heel dik, maar schijn bedriegt. Dit komt, omdat deze boeken voornamelijk bestaan uit plaatjes en als er tekst op een pagina staat dan zijn het vaak niet meer dan een paar zinnen. Eenzelfde serie boeken die ook veel op ‘Een dagboek van een muts’ lijkt, zijn de boeken van ‘Tom Groot’. Ook deze boeken uit de serie heb ik bijna allemaal gelezen. In mijn laatste jaar op de basisschool heb ik voornamelijk ‘Hoe overleef ik …’ boeken gelezen. Ik vond de verhaallijn die er altijd in zat heel erg fictief, maar ik vond het wel leuk om het lezen. Deze boeken gingen vaak over één bepaald onderwerp, waar ze dan meer informatie overgaven dan dat je zelf al wist. Ook stonden er altijd tips in deze boeken die je bijvoorbeeld konden helpen. Het laatste boek wat ik op de basisschool heb gelezen is ‘Hoe overleef ik de brugklas’ en dit boek gaf mij dan ook tips over hoe ik mijn eerste jaar op de middelbare school zou moeten doorkomen. 

In de onderbouw las ik het liefst boeken met een realistisch verhaal. Zo heb ik het boek ‘Een weeffout in onze sterren’ gelezen. Ik vond het een heel mooi verhaal en ik vond het ook heel knap dat je over zo’n moeilijk onderwerp toch een heel mooi verhaal kan neerzetten. Ook vond ik boek ‘Haar naam was Sarah’ heel mooi om te lezen. Ik vond de verhaallijn van het boek heel indrukwekkend, maar soms begreep ik even niet meer hoe het verhaal liep, omdat er best veel flashbacks in voorkwamen. De meeste eigenschappen die mij overtuigde om een boek te gaan lezen waren; spannend, realistisch en het boek moest ook wel interessant zijn. De eigenschappen om een boek te gaan lezen zijn bij mij echt veranderd vergeleken met de basisschool. Op de basisschool las ik het liefst onrealistische verhalen waar vaak fantasie in voorkwam.

Boeken die mij niet zo aanspraken in de onderbouw, waren vaak boeken die niet realistisch overkwamen. Boeken die mij echt totaal niet aanspraken waren de boeken uit de boekenreeks ‘Harry Potter’. Ik vind de boeken gewoon heel onrealistisch en ik heb gewoon niks met boeken waar het onderwerp voornamelijk over magie gaat. Ook begrijp ik niet zo goed dat je zoveel boeken kan schrijven over één persoon zonder dat je uitgekeken raakt op de ene persoon. Ik vind bovendien de films van ‘Harry Potter’ ook echt verschrikkelijk om naar te kijken

Ik vond boeken lezen in de onderbouw eigenlijk niet zo leuk en ik heb ook weinig boeken gelezen in die tijd. Ik vond het lezen van boeken gewoon nutteloos, omdat het je veel tijd kost en ik mijn tijd beter en liever in iets anders wilde stoppen. Zo keek ik liever films en series, want het kost niet alleen minder tijd, maar je zag ook gelijk hoe de hoofdpersonen eruitzagen en hoefde je zelf niet de personen te creëren. Ook besteedde ik mijn tijd liever aan muziek, omdat je muziek kan beluisteren terwijl je je huiswerk maakt of leert voor een proefwerk, waardoor je eigenlijk geen tijd verliest. Ik vind ook als ik muziek luister dat ik rust vind en als ik een boek lees juist niet, want je bent nog steeds je eigen aan het verdiepen in het verhaal en jezelf ook nog steeds vragen aan het stellen in gedachte. 

Mijn leessmaak is de afgelopen jaren veel veranderd. Vroeger vond ik het altijd leuk om fantasieverhalen te lezen; bijvoorbeeld de boeken van ‘Geronimo Stilton’. Maar tegenwoordig lees ik liever boeken met een realistisch verhaal. Ook las ik vroeger veel boeken waar weinig tekst in stond en juist veel plaatjes. En nu lees ik alleen nog maar boeken waar juist veel tekst in staat en bijna geen plaatjes in voorkomen. Ook de boeken zien er nu anders uit dan de boeken die we vroeger mochten lezen. De boeken die we nu moeten lezen zijn veel dikker en er zitten veel meer moeilijke woorden in, terwijl de boeken die we vroeger mochten lezen minder dik waren en een wat makkelijker vocabulaire had.

Ik lees nog steeds te weinig, omdat je met school soms echt in tijdnood zit en als je dan echt klaar bent met huiswerk maken of leren dan neig ik eerder om televisie te gaan kijk of muziek te gaan luisteren dan om een boek te pakken. Maar ik probeer wel steeds meer te gaan lezen aangezien het ook steeds belangrijker wordt. Als ik een boek lees dan lees ik het liefst nog steeds een waargebeurd of een realistisch verhaal. Ook vind ik het leuk om detectives te lezen, want zij hebben vaak een spannende verhaallijn en je stelt je eigen veel vragen waar je vaak pas op het einde van het boek antwoordt op krijgt.  

In de bovenbouw wil ik graag meer literatuurboeken gaan lezen, aangezien het belangrijk is om meer te weten te komen over verschillende onderwerpen en verschillende schrijvers en ook omdat het van groot belang is voor het mondeling in het examenjaar.